van Casa Morais in Fornos naar Maelhada

Casa Morais, Fornos

't was niet alleen noodzaak, maar zeker de moeite waard om te wachten.
Ik werd ontvangen door 2 allerliefste zussen van ca 60+. Verder werkt er nog 1 vrouw.
Voordat ik de kamer kreeg, werd er eerst iets gedronken met de plaatselijk gebakken cake. Een soort vriendelijke kennismaking. Met veel vragen. Ze wilden denk ik weten wie ze in huis haalden.

Het gasthuis / pension was totaal tegengesteld aan het appartement in Coimbra. - spreek je uit als 'koewiembra' of snel: 'kwiembra'-.
Bij C kwam ik terecht in een woning vol verzamelingen. Immense hoeveelheden kleding. Eten ( vooral over datum). Ze heeft ook veel gezonde dingen in haar koelkast maar ze eet vooral cakes buiten de deur. Volle Vuilniszakken met afval. Of met schoenen bv. Tupperware uitzetten.
Ontzettend veel naaigerei. Shampoo's, etc. Apparaten die ze niet gebruikt, veel pannen etc die nog nieuw zijn. Maar geen fatsoenlijke gordijnen.
Spullen overal. Alleen de balkons zijn leeg.
Confronterend.
De hoeveelheid spullen van mijn - veel te volle huis - zijn vergelijkbaar met 1 kamer van haar. En haar flat is niet veel groter; met 3 even grote kamers. Maar t stoorde C absoluut niet en ze was wel heel gastvrij. En ik heb weer even een jurk aan kunnen trekken.

En dan in Fornos.
Een ongelooflijk gastvrij, smaakvol en met zorg ingericht huis. Kunst aan de muur. Super Schoon. Gezellig ingerichte hoekjes. Binnentuintje. Het was de boerderij van hun grootmoeder, die ze verbouwd hebben tot 7 appartementen. Als je even bij wilt komen, echt verzorgd wilt worden, dan is deze pleisterplaats een aanrader.
Ik was de eerste, en bleek later enige gast. De zussen zelf wonen er schuin tegenover. Heerlijk, zo rustig alleen te zijn. Ik genoot van de stilte, de rust, veel schrijven. 's avonds kwamen de zussen nog even kijken en thee voor me zetten met muffins. We overlegden over de ontbijt/tijd.
Jammer om er weer weg te gaan...maar als t nodig is, vind ik wel weer zoiets.

Verrukkelijk ontbijt en:
Het is prachtig wandelweer.
Vandaag, nog geen 5 min op pad, begint het te miezeren. Regenjas natuurlijk helemaal onderin. Hoes er ook uit. En toen stopte de regen. Ik alles er eindelijk weer in kunnen doen, begon t weer!!! Grrr. Uiteindelijk maar alleen de regenjas aan, verder niet.
En toen scheen de zon weer.....

Lopen door de Betuwe van Portugal, met tuintjes net zo netjes op orde als bij het pension van de zusjes.

In Mala een lief kerkje, geen kruisbeeld maar
een Piëta, een Fatima met rozenkrans ? En een soort rood figuurtje met handjes open naar boven. Niet goed te zien.

Toen door een prachtig bos! De branden zouden zo ongeveer onder contrôle zijn.
Zie ik daar een flesje (?zonnebrand of smeer!) olie in n Ikea zipperzakje in t bos..!!??

Blij dat ik na een paar teva-sandaal-wandel-dagen dichte schoenen aan heb: lopen op het mulle zand. Takjes steentjes.

Ik wilde eigenlijk iets verder lopen dan Maelhada, en gezien de tijd had dat ook best gekund. Maar beter voor mn voeten om er te stoppen.... (wel blaren en een scheurtje in mn hiel maar wel te doen)..
& er is een pelgrimsherberg. Meestal niet duur.

Niet erg gezellig. Vol jonge voetballertjes met coaches en ouders. & Veel lawaai.
Heeft ook wel weer iets.
Er is een competitie gaande. Sfeertje van met mn jongste dochter en de judo / jiu jitsu wedstrijden..

Kiezen tussen dormitory, € 10,00 met zeker 20 bedden, muf. Gisteren sliepen er 4 pelgrims.
Of € 15,00 kleine slaapkamer met eigen sanitair...
Geen ontbijt, en het restaurant ernaast is pas 9:30 open.
Als ik niet het pelgrims menu doe, maar het brood & fruit wat ik mee heb opeet, kan ik die kamer doen.
Aankomst ritueel van douchen, wassen, voeten verzorgen, even uitrusten...
En daarna kijken welke kant ik morgen op ga, en wat ik tegen kom....
Ik ga morgen wel vroeg op pad.