the day before.....leaving Santiago
Blijf op de hoogte en volg Marjanne
13 Juli 2017 | Spanje, Santiago de Compostella
& The day before.....
Leaving Santiago.
Morgen ga ik weer lopen. Naar Finistere, door naar Muxia en weer naar Santiago. Ruim 210 km.
Ik ben hier nu 3 nachten, tot nu toe was 2 nachten op 1 plaats de max.
Op 25-7 is het feest van Santiago, 24-7 al vuurwerk. Wil ik dan juist wel of niet terug zijn?
Vandaag even rust... museum moderne kunst, wat er beslist wezen mag! De ideëen borrelen bij me op, vormen zich zoals de afgelopen weken zich begon te vormen. Ik heb dan wel nauwelijks getekend, maar des te meer gefotografeerd.
De schoonheid van het verval: nu niet in gezichten maar van gebouwen. Herhalingen.
Perspectief.
En zowel het 3 dimensionale als plat.
Fijn, om zo even rust en bij mezelf te zijn.
En alhoewel het museum nu ineens vol loopt met studenten die gaan tekenen, wat ook wel een fijne sfeer geeft.
't voelt goed om 's morgens met W. te ontbijten, 's avonds samen te eten. Te praten. En dan alleen te lopen. Gister was overweldigend met iedereen te ontmoeten.
Vandaag lekker alleen gelopen in Santiago.
De vegan bakkerij was dicht...
De natuurvoedingswinkelbleek een soort afslank en 'gezonde' koekjes met ei voor 4€ te hebben.
En toen kwam ik het pilgrimshouse tegen wat ik gisteren zocht!
Leuk contact met een Amerikaanse medewerker Michael. Hij was beeldhouwer en grafisch ontwerper. We spraken er over de analogie van het maken van kunst en het wandelen van het pelgrimspad. Bijzonder die overeenkomsten. De groei, bezig gaan, iets tegenkomen, er mee aan de slag. Met mijn tekeningen, maar vooral met mijn ingewikkelder 3 d werk. Zoals de doppen of de v Goghs in glas in lood. Ik weet vooraf nooit helemaal hoe het uiteindelijk gaat worden. Het groeit. Ik weet ook als het af is. Ik neem de tijd, net als nu. Voel alleen tijdsdruk/stress als er meerdere dingen tegelijkertijd spelen.
Nu, op de camino, heb ik alleen stress gevoeld als ik mezelf forceerde om een 'antwoord' of 'oplossing' te vinden hoe met een situatie om te gaan. Zonder het de tijd of de rust te geven om te laten groeien, ontstaan.
Zoals de kwestie vriendschap...........???
En ineens zag ik dat je in het pelgrimshuis ook kon schilderen! Even iets voor dat huis gedaan.
Ik heb er nog wat info gekregen over de tocht vanaf morgen.
En over een onbekende pelgrimsroute in Noord Spanje. Zou ik kunnen overwegen ipv die in zuid Portugal.
Maar ik zit dan wèl net weer in Portugal !
Of.. wil ik rond Santiago rond blijven hangen? Vol pelgrims en toeristen?
Morgen eerst W. Uitzwaaien en dan op pad.
Leaving Santiago.
Morgen ga ik weer lopen. Naar Finistere, door naar Muxia en weer naar Santiago. Ruim 210 km.
Ik ben hier nu 3 nachten, tot nu toe was 2 nachten op 1 plaats de max.
Op 25-7 is het feest van Santiago, 24-7 al vuurwerk. Wil ik dan juist wel of niet terug zijn?
Vandaag even rust... museum moderne kunst, wat er beslist wezen mag! De ideëen borrelen bij me op, vormen zich zoals de afgelopen weken zich begon te vormen. Ik heb dan wel nauwelijks getekend, maar des te meer gefotografeerd.
De schoonheid van het verval: nu niet in gezichten maar van gebouwen. Herhalingen.
Perspectief.
En zowel het 3 dimensionale als plat.
Fijn, om zo even rust en bij mezelf te zijn.
En alhoewel het museum nu ineens vol loopt met studenten die gaan tekenen, wat ook wel een fijne sfeer geeft.
't voelt goed om 's morgens met W. te ontbijten, 's avonds samen te eten. Te praten. En dan alleen te lopen. Gister was overweldigend met iedereen te ontmoeten.
Vandaag lekker alleen gelopen in Santiago.
De vegan bakkerij was dicht...
De natuurvoedingswinkelbleek een soort afslank en 'gezonde' koekjes met ei voor 4€ te hebben.
En toen kwam ik het pilgrimshouse tegen wat ik gisteren zocht!
Leuk contact met een Amerikaanse medewerker Michael. Hij was beeldhouwer en grafisch ontwerper. We spraken er over de analogie van het maken van kunst en het wandelen van het pelgrimspad. Bijzonder die overeenkomsten. De groei, bezig gaan, iets tegenkomen, er mee aan de slag. Met mijn tekeningen, maar vooral met mijn ingewikkelder 3 d werk. Zoals de doppen of de v Goghs in glas in lood. Ik weet vooraf nooit helemaal hoe het uiteindelijk gaat worden. Het groeit. Ik weet ook als het af is. Ik neem de tijd, net als nu. Voel alleen tijdsdruk/stress als er meerdere dingen tegelijkertijd spelen.
Nu, op de camino, heb ik alleen stress gevoeld als ik mezelf forceerde om een 'antwoord' of 'oplossing' te vinden hoe met een situatie om te gaan. Zonder het de tijd of de rust te geven om te laten groeien, ontstaan.
Zoals de kwestie vriendschap...........???
En ineens zag ik dat je in het pelgrimshuis ook kon schilderen! Even iets voor dat huis gedaan.
Ik heb er nog wat info gekregen over de tocht vanaf morgen.
En over een onbekende pelgrimsroute in Noord Spanje. Zou ik kunnen overwegen ipv die in zuid Portugal.
Maar ik zit dan wèl net weer in Portugal !
Of.. wil ik rond Santiago rond blijven hangen? Vol pelgrims en toeristen?
Morgen eerst W. Uitzwaaien en dan op pad.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
