zuiden...
Blijf op de hoogte en volg Marjanne
27 Juli 2017 | Spanje, Santiago de Compostella
richting zuiden:
Bed in Porto gereserveerd.
De eerste dingen in NL begonnen te regelen...
Ik wilde morgen met de trein naar Porto: leek me leuker, duurt wel langer plus 'n overstap & 1 uur in Vigo wachten, & het station is verder van de herberg, maar ik zou veel eerder in Porto zijn. Én 30% goedkoper.
En toen....gelukkig weer mijn intuïtie gevolgd door gisteren géén treinkaartjes voor morgen te kopen! Morgen staken er treinen: ik zou niet verder dan Vigo komen.
Toch maar de bus dan, ik kocht het laatste kaartje voor de bus van 10:00 uur!!
Kreeg er een opvouwbare(??!!) vaas bij...heb ik later maar meteen aan het pilgrimhouse gedoneerd.
Vervolgens folders die ik niet meer nodig had naar het Holland House gebracht. Het is hier ook een soort huiskamer. Gezellig. Luisterend oor. Koffie/thee & mmmm biskwietjes.
Op 28 oktober is er een Santiagodag in Amsterdam, daar wil M. dat ik mijn verhaal vertel & foto's laat zien. OK.
Pratend over rustige camino's. - camino betekent trouwens 'weg, pad'. Niet perse spiritueel pad. -
Een mooie rustige camino is:
Almería mozarabe
naar Granada & dan naar Via de la Plata. Via Whattsapp heb je contact met 'n groep over hoe t met je gaat, (blijkbaar nodig omdat je er ècht zo ongeveer niemand tegenkomt), je kunt er onderweg onderdak mee boeken, etc.
Maar ik ben al voorzichtig naar het meest lichte en compacte tentje aan het kijken....
Ik zou zelf op dit moment, als ik weer een tocht wil lopen, de Japanse 88 tempel-camino gaan. De Shikoku.
En toen bleek er in het pelgrimsmuseum hier nét een expo over te zijn! & info!
...Het pilgrimhouse...
Ik was gisteren bang dat als ik nu wéér zou langsgaan, dit teveel zou zijn. Het was gisteren en eergisteren zo leuk.
Teveel zou mensen misschien kunnen irriteren? En ik weet dan soms gewoon niet meer hoe me t.o.v. anderen te (ver)houden. Me rustig houden, dat helpt wel...
Ik had nog spullen en eten over, dat wilde ik in ieder geval even langs brengen. En misschien even iets opzoeken op de computer.
En toen ik er was: de medewerkers leken écht blij me te zien. M. & ik raakten aan de praat over de Japanse camino. En toen zei hij dat hij gisteren hoopte me vandaag nog te zien! Ik had gisteren zijn (erg lieve) vrouw en tweelingjongens van 8 ontmoet. M. zei dat hij met z'n vrouw over mij had gehad, dat hij het een bijzondere ontmoeting vond met mij en zo onder de indruk was van mijn kunst en hoe en waarvandaan ik het maak.!
En toen zei M. misschien zou ik het 'weird' vinden, maar hij zei dat hij gelovig is, en echt dacht dat Jezus in mijn hart is!
Dat ik hiervanuit kunst maak.
En even doorpratend begreep ik ineens wat S. vd jeugdgroep me zei: vanuit verdriet( boosheid etc) kunst maken, dan voed je dat verdriet. Dan wórd je dat verdriet. Dan sluit je je hart. Voor liefde. Voor andere gevoelens. Voor Jezus dus.
Het is OK om verdriet te hebben, prachtige dingen te maken.
Maar het gaat er (mij) om vanuit (mijn) kracht dingen te maken.
Zoals: geen perspectief kunnen zien, en dan letterlijk in lagen te gaan werken, om zo een perspectief te creëeren.
Niet vanuit een zieligheid maar vanuit alles wat er in me zit dingen te maken en hierin keuzes te maken. vanuit een helicopterview.
Zowel M. als ik zijn het niet met S. eens dat die fresco's die ik in mei '17 maakte iets negatiefs/géén Jezus in zich hebben. Maar dus ineens werd het me duidelijk: je laten overspoelen door verdriet is de kracht missen om verder te gaan. Je hebt een keuze hoe met verdriet om te gaan.
Vervolgens was er om 18:00 uur een bijzondere pelgrimsbijeenkomst in het pilgrimhouse: delen van ervaringen, maar nu van spiritualiteit naar wat geloof voor iedereen betekent. Een fijn en goed (tijdelijk?) afscheid van deze mensen in het pilgrimhouse.
En nu zit ik op 'n plein en is er ineens jazzmuziek, best goed!
Echt Moeilijk om uit Santiago weg te gaan....
En ik denk, hoe goed het ook is om te voelen dat het (ook) fijn is om alleen te zijn, ik dat vaker ook nog best wel wennen zal vinden als ik weer in mijn flatje ben.
(....& die belastingaudit helemaal moet regelen....)
En toen had ik 'n vage diner afspraak gemaakt met R uit Canada/nu Mexico
En appte ze me: diner?
Bed in Porto gereserveerd.
De eerste dingen in NL begonnen te regelen...
Ik wilde morgen met de trein naar Porto: leek me leuker, duurt wel langer plus 'n overstap & 1 uur in Vigo wachten, & het station is verder van de herberg, maar ik zou veel eerder in Porto zijn. Én 30% goedkoper.
En toen....gelukkig weer mijn intuïtie gevolgd door gisteren géén treinkaartjes voor morgen te kopen! Morgen staken er treinen: ik zou niet verder dan Vigo komen.
Toch maar de bus dan, ik kocht het laatste kaartje voor de bus van 10:00 uur!!
Kreeg er een opvouwbare(??!!) vaas bij...heb ik later maar meteen aan het pilgrimhouse gedoneerd.
Vervolgens folders die ik niet meer nodig had naar het Holland House gebracht. Het is hier ook een soort huiskamer. Gezellig. Luisterend oor. Koffie/thee & mmmm biskwietjes.
Op 28 oktober is er een Santiagodag in Amsterdam, daar wil M. dat ik mijn verhaal vertel & foto's laat zien. OK.
Pratend over rustige camino's. - camino betekent trouwens 'weg, pad'. Niet perse spiritueel pad. -
Een mooie rustige camino is:
Almería mozarabe
naar Granada & dan naar Via de la Plata. Via Whattsapp heb je contact met 'n groep over hoe t met je gaat, (blijkbaar nodig omdat je er ècht zo ongeveer niemand tegenkomt), je kunt er onderweg onderdak mee boeken, etc.
Maar ik ben al voorzichtig naar het meest lichte en compacte tentje aan het kijken....
Ik zou zelf op dit moment, als ik weer een tocht wil lopen, de Japanse 88 tempel-camino gaan. De Shikoku.
En toen bleek er in het pelgrimsmuseum hier nét een expo over te zijn! & info!
...Het pilgrimhouse...
Ik was gisteren bang dat als ik nu wéér zou langsgaan, dit teveel zou zijn. Het was gisteren en eergisteren zo leuk.
Teveel zou mensen misschien kunnen irriteren? En ik weet dan soms gewoon niet meer hoe me t.o.v. anderen te (ver)houden. Me rustig houden, dat helpt wel...
Ik had nog spullen en eten over, dat wilde ik in ieder geval even langs brengen. En misschien even iets opzoeken op de computer.
En toen ik er was: de medewerkers leken écht blij me te zien. M. & ik raakten aan de praat over de Japanse camino. En toen zei hij dat hij gisteren hoopte me vandaag nog te zien! Ik had gisteren zijn (erg lieve) vrouw en tweelingjongens van 8 ontmoet. M. zei dat hij met z'n vrouw over mij had gehad, dat hij het een bijzondere ontmoeting vond met mij en zo onder de indruk was van mijn kunst en hoe en waarvandaan ik het maak.!
En toen zei M. misschien zou ik het 'weird' vinden, maar hij zei dat hij gelovig is, en echt dacht dat Jezus in mijn hart is!
Dat ik hiervanuit kunst maak.
En even doorpratend begreep ik ineens wat S. vd jeugdgroep me zei: vanuit verdriet( boosheid etc) kunst maken, dan voed je dat verdriet. Dan wórd je dat verdriet. Dan sluit je je hart. Voor liefde. Voor andere gevoelens. Voor Jezus dus.
Het is OK om verdriet te hebben, prachtige dingen te maken.
Maar het gaat er (mij) om vanuit (mijn) kracht dingen te maken.
Zoals: geen perspectief kunnen zien, en dan letterlijk in lagen te gaan werken, om zo een perspectief te creëeren.
Niet vanuit een zieligheid maar vanuit alles wat er in me zit dingen te maken en hierin keuzes te maken. vanuit een helicopterview.
Zowel M. als ik zijn het niet met S. eens dat die fresco's die ik in mei '17 maakte iets negatiefs/géén Jezus in zich hebben. Maar dus ineens werd het me duidelijk: je laten overspoelen door verdriet is de kracht missen om verder te gaan. Je hebt een keuze hoe met verdriet om te gaan.
Vervolgens was er om 18:00 uur een bijzondere pelgrimsbijeenkomst in het pilgrimhouse: delen van ervaringen, maar nu van spiritualiteit naar wat geloof voor iedereen betekent. Een fijn en goed (tijdelijk?) afscheid van deze mensen in het pilgrimhouse.
En nu zit ik op 'n plein en is er ineens jazzmuziek, best goed!
Echt Moeilijk om uit Santiago weg te gaan....
En ik denk, hoe goed het ook is om te voelen dat het (ook) fijn is om alleen te zijn, ik dat vaker ook nog best wel wennen zal vinden als ik weer in mijn flatje ben.
(....& die belastingaudit helemaal moet regelen....)
En toen had ik 'n vage diner afspraak gemaakt met R uit Canada/nu Mexico
En appte ze me: diner?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
