Fatima

Geweldig ontbijtbuffet in N1
Maar pas vanaf 8 uur, voor pelgrims die eerder willen vertrekken maken ze n pic-nic
Ik ben dol op ontbijtbuffets, dus van die paar euro extra geniet ik hiervan!

Nieuws.
Forse temperaturen, forse bosbranden in Portugal. Het heeft niet te maken met onachtzame burgers, maar met klimaat verandering. Onweer, met bliksem inslag, bij zulke hoge temperaturen, dat de regen onderweg verdampt!
Door de droogte en hoge temperaturen, & de natuurlijke olie in de bomen is het vuur zo slecht onder controle te krijgen.
Behalve de extreem hoge, niet voor te stellen temperatuur buiten, ervaren we hier dit wel van:
Het is erg rustig buiten. Als er een auto langsrijdt, waait het stof/zand tot 1 a 1,5 meter op en zie je een lang stofspoor, zoiets als na een vallende ster.
Er zijn veel minder pelgrims (ik wilde toch de meest rustige route??)
Voorbij rijdende automobilisten bieden spontaan een fles water of sandwiches aan!!
Ik weet niet of dat altijd zo is, maar de Portugezen zijn zo aardig! Aangekomen bij n hostel vraagt men meteen of ik nog meer pelgrims onderweg ben tegengekomen, waar ze vermoedelijk zijn, hoe het met ze gaat.

Vandaag met de bus naar Fatima. 60 km.
De eerste bus gaat pas om 10:45 uur....
Gezien de temperatuur, die maar niet zakt, wordt verder lopen naar Fatima sterk afgeraden. Er is maar 1 stop onderweg, misschien nog een, maar die ligt daar vlakbij.
Dit jaar, op 12/13-6, is Fatima verschenen. Een feestjaar dus, en van juni t/m oktober elke 12e van de maand extra feest.
Vandaag is t 21-6, de langste dag.

Fatima is een bijzondere plaats:
De sfeer doet me denken aan Banneux & Beauraing, de plaatsen in België waar Maria verschenen is.
Ik heb een kerkdienst bijgewoond, gebiecht ( in t Frans), vanavond kaarsen processie.

In Fatima is er een onderkomen voor Pelgrims.
En blijkt dat de route vanaf Santarem ondertussen meer etappes heeft. Omdat er ontzettend veel Santiago pelgrims ook naar Fatima willen.
Verder blijkt dat de route naar Santiago te vervolgen is vanaf Fatima. Terug (bussen) naar Santarem is dus niet echt nodig.
Verder zijn er de volgende overwegingen:
de route vanaf Santarem is de oudste, meest oorspronkelijke. Maar vanaf Fatima loop je oostelijker, minder door bosbrandgebied.
Beide routes komen samen in n plaats waar het nu gevaarlijk is.
Bij het hostel, speciaal voor pelgrims, werd zelfs voorgesteld om vanaf hier de bus naar Coimbra te nemen, omdat lopen te gevaarlijk is.... morgen hoor ik meer. Ik trof de 2 jonge Amerikaansen weer, zij wisten helemaal niet meer wat te doen.

Kijkend op kaarten, kopieën etc. Wordt het nog moeilijker.
Gisteren blijk ik 25 km gelopen te hebben. In deze temperatuur is dat echt te veel. Mn voeten geven dat ook aan: blaren!!

Zowel de route vanaf Santarem als vanaf Fatima zijn lang en hebben zo te zien niet echt stops na 10-15 km.... er op gokken, of ik toch ergens terecht kan? Er op vertrouwen?
Vanaf Fatima kan ik vroeger vertrekken dan wanneer ik eerst weer naar Santarem terug ga. Maar... dan mis ik de gegevens uit mn boekje. En: staan er wel overal gele pijlen die de weg wijzen?
Of..,.Coimbra en daar even uitrusten? Dan vanaf Coimbra verder gaan?

En ineens wist ik het:
Bus naar Coimbra.
De belangrijkste overweging:
In & bij het bosbrandgebied hebben de mensen wel wat anders aan hun hoofd dan pelgrims die ook nog onderdak nodig hebben. Ik heb de keus, zij niet.
Ik ga dus morgen met de bus naar Coimbra.

Vervolgens heb ik lekker gegeten.
Door t dorp gelopen, souvenirs gekocht, bij t bus station de bustijden gevraagd en een farmacie opgezocht. Aldaar bleek t veel erger met mn voeten en benen dan ik dacht. Medicijnen en crème voor mn benen: geen teken gelukkig. Maar: door de enorme hitte, vele lopen schoenen en (wollen) sokken, zwollen mn vaten in de onderbenen op. Als ik er niks aan zou doen, zou ik vaatontsteking krijgen en antibiotica nodig hebben.
Voor mn voeten: de blaren verzorgen...
Terug in t hostel was er een Poolse, die vervolgens mn blaren doorprikte. Toch maar dus..helpt wel. Ook zalf erop. Hiermee vraagt iedereen zich af hoe ik eigenlijk nog wel kon lopen...
En vervolgens huilden we bij elkaar uit, over ons liefdesverdriet. Het verschil tussen hoe wij en (deze) mannen met liefde omgaan.

Ik wacht nu tot het bidden van de rozenkrans begint. Dat wil ik hier nog doen, in Fatima.

En daarna de bus naar Coimbra.
De Poolse (ze is arts) heeft de blaren op mn voeten vanmorgen verder doorgeprikt. Morgen mag ik nog niet lopen, omdat ook andere delen v mn voeten opgezwollen zijn en eigenlijk mn hele voetzolen tegen blaar-zijn aan zitten.
Alleen beetje in Coimbra rondlopen.
Wordt dus weer tekenen, en lezen, denk ik.