reLAXEn

reLAXEn

Jaaaa.....
Dát is dat humeur gisteren vooral!

Ik heb m'n afscheidsbrief voor Y. klaar. Het voelt goed.
En tegelijkertijd voel ik, dat ik gewoon nog niet over hem heen ben. En dat doet zeer. Maar dat is ook OK.
Nu nog een mooi kaartje of iets tekenen, om 't op te schrijven.

En dan....lopen tot ik over hem heen ben? Of gewoon accepteren dat dat tijd kost.
En genieten van het feit dat ik het weer fijn ben gaan vinden om alleen te zijn, en met mijn vrienden & familie. Want dat is wel het beste wat ik heb ervaren tijdens deze Camino's.
En me daardoor sterker gaan voelen, I.d.d. Meer díe kracht in mezelf gaan voelen. Dat was ook oorspronkelijk het doel.
Ik denk / hoop dat ik daardoor ook makkelijker los kan laten.
Niet alleen liefdes die over zijn. Ook de spullen die ik niet meer nodig heb.
Zorgen om een belasting audit, zonder die bezorgdheid als verlammend gevoel is dat veel beter rationeel voor elkaar te krijgen. M'n account heb ik hersteld: in dit hotel toen ze even een goede internetverbinding hadden, lukte me dat.
Het loslaten zal niet altijd even gemakkelijk zijn.
Maar ik heb wèl ervaren, dat ik elke dag bij een meer of minder moeilijke wandeling & klim toch weer ergens in een bewoonde wereld bij een bed (oid!) ben aangekomen.
Ik voel (soms) iets beter aan wanneer het goed genoeg is: ik heb me op tijd losgemaakt van de Zwitserse jeugdgroep. S. appt mij soms en ik hem.
Het is een waardevol contact.
Net als met de Duitse W.

Ik zit nu te genieten van een Spaans ontbijtbuffet. Geen yoghurt. Veeeeel vlees en zoetigheden.
De vleeswaren liggen op de 3 plakjes bezweette kaas....niet echt aantrekkelijk dus.
Maar gelukkig ook fruit en croissants. Ook zonder beleg lekker.
Van 1 kop koffie met melk word ik al hyper, koffie toch goed afgebouwd dus.

Het weer is hier nu hetzelfde als in Amsterdam.
's morgens is het hier in Gallicië meestal vrij koud. Tot ca 10:30/11.00 uur. Dan komt er heel voorzichtig een zonnetje. Langzamerhand wordt 't dan warmer, vooral als het een zonnige dag wordt. Dan kan het 's middags zelfs ineens écht strandweer worden. En dan houdt de warmte 's avonds nog wel aan, heel langzaam koelt het weer af. Het is hier dus niet om 12.00 uur het warmst, maar eerder eind van de middag.

Ik zit te dralen om te gaan lopen......
Het miezert en is bewolkt, geen zon voorspeld.

Ik had me voorgenomen om in ieder geval vandaag nog een stukje te lopen, kijken naar een volgende accomodatie. En dan langzamerhand 'ns te kijken of ik al een besluit wil nemen wanneer ik terug naar Nederland ga.

En na een zeeeer uitgebreide brunch ben ik nu al ruim 15 min aan 't wachten op 'n pinautomaat van het hotel wat niet werkt... cash heb ik nét iets te weinig, gisteren niet dat -overigens erg tegenvallende - ijsje moeten eten...
Ik heb nog maar een glas pepermunt thee genomen. Ontbijt is her van 8-12 uur!
& Behalve het pinautomaat wat met m'n beide bankpassen niet werkte, de WiFi ook vaak niet, was ook nog hun stempel kapot. Die heb ik voor hun verder gesloopt, zodat ze deze met een stempelkussen tenminste weer kunnen gebruiken. Ze konden het gelukkig wel waarderen.
Een aardige Spaanse meneer D., die beter Engels sprak dan de meesten (film gestudeerd in Oxford), kwam me uiteindelijk vertellen dat het niet de paar euro te weinig was, maar ze zich zorgen maakte dat ik dan helemaal geen cash meer zou hebben. Ooo dan pin ik wel weer in Laxe.

Ik heb met Maps.me een wandelroute uitgestippeld. Iets korter dan de groene pijltjes, en omdat ik verkeerd liep, waarschijnlijk even lang. Maar even geen geklim of doornen meer.

Onderweg naar Laxe voelde ik het. Ik had al met W. ge-appt: de accomodaties in Zuid Portugal liggen iets lager qua prijs dan op deze route, maar niet de camino prijzen. Ik wil het niet echt veel duurder gaan maken: deze paar dagen caminodosfaros waren écht te duur.

Laxe!
is echt een práchtig stadje. Érg mooi aangelegd strand, meer dan 1 km. Toeristisch. Behalve in het vissersmuseum: alle tekst is in Gallisch dialect.
In Laxe het goedkoopste Hostel gevonden, residentia bahia, (kapotte douche) maar nog steeds zeeeer ver boven mijn budget.
En morgen met een taxi een stuk naar Baio, om verder met de bus naar Santiago te gaan: er rijdt geen bus hiervandaan!

Onderweg dus: mijn eigen route uitgestippeld. Gevoeld. Ik voel me kwetsbaarder, gevoeliger en sterker.
Het is OK om tijd te nemen om over ouder verlies heen te komen, en om met huidig verlies om te gaan. Verlies van mijn visus, waardoor deze route, met volle rugzak, eigenlijk iets te zwaar was.
Gevoeliger en sterker:
Ik heb ervaren dat door zoveel van iemand te houden, ik sterker geworden ben. Het houden van en daarbij mezelf niet-afhankelijk-maken: het houden van wat
ook loslaten kan betekenen, als dat nou eenmaal zo is.
Óok van S., omdat zij dat graag wil, en dan nog steeds evenveel van haar houden.

Ik heb een vlucht terug geboekt. 1 t/m 4 augustus vakantie vieren met Gene in Lissabon. En dan samen met haar terugvliegen. Heb nog een kleine slag om de arm: voor €2,- kan ik de komende 48 uur de vlucht nog wijzigen.
Ik voel me ineens ergens erg verdrietig, maar ook heel rustig.
Ik ben ontzettend blij dat ik deze weken deze Camino's ben gaan lopen.

Nu nog even de toerist uithangen, en heb net wèl een lekker ijsje gegeten.

Morgen eerst nog even Laxe, daarna naar Santiago voor het feest. Dat zal wel erg druk zijn.
Hopenlijk is het museum voor moderne kunst open, om nog 'n keer heen te gaan. En daarna nog even de rust opzoeken denk ik.