Grijo

Grijo

Het ontbijt in het bruine hotel was Portugees.
Tv aan.
Bosbranden in Spanje, ik hoorde gisteren dat men denkt dat t aangestoken is, als werkverschaffing....

Zoete witte afbakbroodjes, die afgekoeld meteen oud zijn. zoete afbakcroissant: in m'n buik net zo pluffig als hoe hij er uit ziet.
Allerlei kuipjes jam. Alleen 1 theezakje zwarte thee. En omdat ik geen vlees(waren) eet, kreeg ik meteen ook maar geen kaas.
Geen yoghurt, geen fruit. Geen cereals.
Vooral: 2 humeurige oude mannetjes die nauwelijks Engels spreken.
Het is een hotel met vergane (glorie?). Niet onderhouden. Geen zorg meer aan besteed. Loshangende draden van...?? Ook in de badkamer.
Goed de verschillen te ervaren.
Je huis / woonplek heeft zorg nodig, blijvend, ook als t ooit gezellig is gemaakt. Het heeft effect op je, op mij in ieder geval, hoeveel zorg aan een woonomgeving is besteed.
Thuis nog veel te doen dus...

Heimwee??
Op m'n wenken bediend: grootste deel van de route weer uitlaatgassen inademen; langs de N1 & andere autowegen. Nèt Amsterdam. Auto's die voetgangers als bewegende hindernissen zien, waarvan het de bedoeling zou moeten zijn om ze niet te raken, maar als dat niet lukt springen ze vanzelf opzij.

Verder regen afgewisseld met buien, Hollandse wolken. En op een gegeven moment meende ik me te verbeelden dat ik Amsterdamse Jordaan liedjes uit n huis hoorde komen? In n land waar je niets uit de huizen hoort?
Het bleken een soort onverstaanbare ( Portugese?) schlagers te zijn.
Gemopper ? Heimwee?
Toch voelde ik me goed, blij, ook prima weer ruim 'n dag alleen.

Gisteren teruglopend van het hoedenmuseum kreeg ik meteen ideëen voor 3 werkstukken waar ik mee zat, geen goed kader voor had, kan ik nu verder uit gaan werken! Daar word ik blij van, ik popel. Tekenen..?? komt er niet veel van.

Lopen ging goed.
de teva's voor de regen bij kiezelpaden toch maar verwisseld voor de leren wandelschoenen.
Na 14 km eigenlijk n korte plaspauze: toch maar gaan lunchen in een cake-jes-café (pastellaria). Daar hebben ze meestal ook verse jus (oranzje frêske, en dan draaien met je hand, anders krijg je gekoelde sinaasappelsap uit n pak). Soms duurt t even...en dan zie je een vrouwtje terug komen met een zak sinaasappels, dan weet je meteen dat je elkaar begrepen hebt. Of dan is iemand zo'n 10 minuten weg, thuis even gaan sinaasappels persen?
Gemiddeld €2,-

Vandaag goed m'n voeten op de grond voelen. Aarden.

Na de lunch weer lopen, ik voelde me vrij snel en plotseling benauwd worden, alsof ik niet goed kon ademen tussen mijn buikademhaling en borstkas ademhaling. Nooit last van!? Ik kan altijd heel goed en diep ademen.
Rugzak verstellen?
Ik wist al wel dat het daar niet aan lag...
Ook niet aan mijn lunch: broodje en jus..
Ik probeerde er heen, en er doorheen te ademen, 't lukte niet.
Veel kijken naar de weg, soms wijzen mensen uit zichzelf waar je heen moet of dat je goed zit. Er stopte 'n auto naast me, de man wilde iets zeggen. Ik vroeg of ik goed zat? Santiago that way? & wijzen. Hij deed wat ingewikkeld, raampje bleef dicht.
Ik begreep op 'n gegeven moment: O! Hij biedt me een lift aan! "Nee, Nada".
De man bleef naast me rijden, draaide om, weer naast me, nog 'n keer aandringen of ik echt geen lift wilde?
Het voelde eng.
Ik bleef stug doorlopen, hem negerend.
Uiteindelijk reed hij echt weg.
En toen wist ik: Dít is die benauwdheid !!!
Ik voelde het! En terwijl C en ik over dit soort ervaringen van ons hadden gepraat! Met herkenning, en ook wat we bij anderen herkenden.
Tot en met de schuldgevoelens, terwijl de ander fout zat. Alsof je je schuldig moet voelen als je t fijn vind dat de ander aardig tegen je doet en vervolgens over je grenzen gaat.
Precies 40 jaar geleden, op mijn reis naar India, had ik dit niet goed aangevoeld!
Nu wel.
In 2011, toen ik eigenlijk deze tocht al overwoog, was mijn conditie op alle fronten niet goed genoeg, zou ik het dan hebben aangevoeld?
Nú wèl!
Heel, heel, langzaam zakte mn benauwdheid.
Ik kan nu echt beter voor mezelf zorgen. Als iemand aardig doet, dan voel ik nu beter de bijbedoelingen, ipv naïef blij te zijn met (positieve) aandacht.

En nu alleen in 'n pelgrimsherberg in Grijo dit te schrijven, met mijn voeten in 'n bakje zout water.
De buurman heeft de deur geopend en de herbergier komt over een paar uur.

En hij kwam even, net nadat ik klaar was. Met:
Douchen.
En de afvoer werkte niet, wat ik tijdens t douchen niet door had........
ALLE 3 de slaapzalen plus gang blank!!!
Gelukkig geen zeep gebruikt, geen kleren in de douche gewassen!!
En toen....Alleen 1 theedoek, 1 washandje & 1 vaatdoekje te vinden!
Gelijk maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om alles goed schoon te dweilen. Was wel nodig. Een pelgrimsherberg is heel eenvoudig. Gastvrij. En wordt meestal gerund door vrijwilligers. 2 uur later...kwam de herbergier.
En ging onmiddellijk weer weg om te kijken of hij het probleem met het water kon oplossen.

Het pelgrimsmenu kun je bij de buren eten, je eet met het gezin mee.
Dat lijkt me wel gezellig.
Al voel ik me prima, weer alleen hier. Gisteren waren er 7 pelgrims (ook C uit Australië) hij heeft t dus gehaald!). Eergisteren 8.
De herbergier is op zijn Camino ook 2x alleen in n herberg geweest.
Maf genoeg wilde ik dit vooraf ook, vind ik t ook fijn. Had ik t verwacht, later niet meer.
Morgen naar Porto. Einde eerste deel.
-alhoewel ik t stuk Santarem - Coimbra nog wel wil lopen.
Meeste pelgrims beginnen in Porto.