toerist

Toerist

De toerist uithangen in één van de schattigste badplaatsen die ik ken....& 't regent. Bewolkt. 27 graden....
Ik heb geen voet op het strand gezet.
Gisteravond nog een poging gedaan om naar de vuurtoren te lopen, maar toen werd het te donker...

Ik heb wèl getekend!!!
Geen idee of en hoe 't wat word. Voel me er wat onzeker over.
Getekend in de hotelkamer en in de plaatselijke pastelleria met een muffin die tegenviel en in ieder geval geen muffin bleek te zijn...

Maar vooral....onzeker over....
Was ik me niet bewust hoe mijn actie op een ander kan overkomen.
En daar kan ik dan ontzettend mee zitten. Want ik wil de ander niet pijn doen. Ik kan sorry zeggen, zeggen dat ik het me niet bewust was. Ik heb het me gewoon niet goed gerealiseerd. Het heeft te maken met
Mijn asperger, maar daarmee is het nog steeds nét zo vervelend voor de ander.

Er is wel iets in veranderd:
Ik maak me iets minder zorgen of de ander mij dan nog wel leuk genoeg vindt. Gelukkig: want dan ging ik 'pleasen', wilde ik dat de ander me weer aardig zou vinden. En dat werd nóg een druk op de ander.
Ik maak me nu vooral zorgen dat ik iets deed wat voor de ander niet leuk was. En ik baal van mezelf dat ik dat niet doorhad. & ik wil het nog steeds graag (zsm) opgelost hebben. Want ik zit er dan echt mee.

En me dan realiseren: Ok wat is t ergste wat nu kan gebeuren? Hoe erg is dat?

En dan is daar dat:
Contrôle willen hebben over situaties. Hoe dingen gaan. Om... er voor te zorgen dat alles wel goed gaat? En als iets niet goed gaat? Wat dan? Of anders loopt? Dingen lopen vaak nu eenmaal anders. & dan is het moeilijk im hier flexibel op te reageren. Voor autisten is dat moeilijk en wordt dat makkelijker met de jaren. Voor anderen juist andersom. Heeeel oud worden dan maar.....


In Laxe staan appartementen te koop. Best duur!! 50m2 voor € 50.000 en rond die koers.
Ik hoorde al, dat veel Spanjaarden in Corme en vast ook in Laxe, een weekend/vakantiehuisje hebben. Ik zou me zo voor kunnen stellen dat -als je 'n beetje het dialect leert spreken - dit ook voor buitenlanders iets zou zijn.
Voor zo'n dorp natuurlijk ook niet alles. Veel leegstand in de winter .
Zelf zou ik best aan zee kunnen wonen. Maar toch wel bij (m)'n werkplaats. En vrienden, mooie musea, etc. Vlakbij Amsterdam dus.
Of andersom
Gewoon wonen waar ik nu woon en af en toe naar zee, Zandvoort of ( m'n vrienden in Heilo) zo.

Met taxi en bus naar Santiago, 12&61 km. Daar loop ik 2 á 3 dagen over. Alhoewel wandelwegen kronkelen meer, zijn wel langer dan autowegen)
Alles zet ik in m'n hoofd om naar dagtochten.ik had gisteren nog heel even in gedachten om die 12 km naar Baio te lopen. Maar dan zou ik ook echt op tijd bij de bushalte moeten zijn.
W. appte me dat hij 's nachts nog droomt welke plaats hij de volgende dag wilde bereiken met lopen...

In Santiago ontmoette ik eerst een enorm vervelende man
Maar aangekomen in mijn pension was het weerzien met de eigenaresse daar weer zo hartelijk.

Naar het pelgrimhouse, M vragen over die caminodosfaros, maar hij was er niet.
Behalve dat 2 medewerkers me kwamen vertellen dat ze mijn tekening nog hadden en wel wilden ophangen naar niet beschadigen met een punaise....????
ontmoette ik er 2 interessante mensen:
Eerst een zwerver uit Bergen op Zoom. Hij is één van degenen die in een tentje woont op de route naar Finisterra.
Hij kwam te dicht op mn huid. En later onderbrak op storende manieren het gesprek wat ik met 2 andere vrouwen had.
De ander is K. uit Indiana.
Er was een pelgrims meeting: mensen die elkaar vertellen hoe hun camino ging, wat ze hadden beleefd. Goede vragen, zoals: hoe is 't voor je om weer naar huis te gaan?
Men herkende wat ik zei: eigenlijk weet ik alles al wel. Maar het is alsof dat alles als puzzelstukjes op een andere manier, in elkaar valt, en past.
Het voelt dan ineens ook alsof het klopt.
Ook anderen hadden ontmoetingen met mensen en situaties die ze juíst tegen moesten komen.
En daar ontmoette ik K. Wat meteen klikte, samen gegeten: ook zij eet het liefste veganistisch. En ondertussen wist ik 'n beetje de weg in Santiago qua restaurants, vegan bakery, etc. Alleen was het biologische winkeltje opgedoekt....
K. Verklaarde waarom we de hele tijd trek hebben en eten: met dat gewandeld + rugzak, verbrand je zo'n 4000/5000 kcal per dag. Dat is ruim 2x zoveel als normaal...

Dus gingen we ergens eten natuurlijk! Een vegan hamburger van noten. Mmmm
Eindelijk weer een beetje een vol gevoel.
Daarna thee gedronken op mijn pensionkamer.
We wilden proberen wakker te blijven voor het vuurwerk. Dat is gelukt!
Alleen zijn we niet maar het plein gelopen, zooo druk. Maar op een iets hoger stuk in de straten eromheen vlakbij onze slaapplaatsen.

En nu...al vanaf 8:30 in de rij voor de mis in de kathedraal om 9:30 konden we naar binnen. De meeste banken blijken gereserveerd, maar ik vond voor K & mij nog n plek op n opstapje van een biechthokje. De meesten moeten op de grond zitten of ze staan: wij zien dus niks maar kunnen met onze voeten niet meer staan. En zo beleven we het ook.
De Koning & Koningin zouden ook komen, veel hoogwaardigheidsbekleders, ontzettend veel bewaking. In Nederland zou je de kerk niet eens zomaar in komen: zou je voor uitgenodigd moeten worden. En geen mensen overal op de grond mogen zitten.
En....na alle hoogwaardigheidsbekleders....
komt er een verzameling geestelijken aan die bij elkaar niet eens in't kerkje in Nederasselt zouden passen!
TV camera's.
De dienst is helaas in 't Spaans, maar ook zo kan ik mediteren
Maar vervolgens werd ik wél gefilmd toen ik ter communie ging.
Het was Koud!!! In de kathedraal!!
En erg bijzonder...