kust en originele route:

Pontevedra:

Hier komt de originele en de kustroute weer samen.

Gisteren na het posten van m'n verslag, kwamen er meer pelgrims. De boven verdieping ging open.
Geen bedden maar matrassen op de grond, en 1 kamer met 2 matrassen!!
Mijn behoefte werd verhoord! Ik mocht verkassen.
Ik was en bleef Alleen!!!
Gisteravond / nacht was het ABSOLUUT! Niet stil, toen het vanaf 22 uur stil moest zijn. En er dan ook niemand meer in de herberg mag komen.....???!!!!!
Er werd zelfs op de deur van de bovenverdieping en mijn deur geklopt.
Vanmorgen werd ik gewekt door sigarettenrook van iemand die aan het roken was....

Volle maan.
En een bijzondere in juli, liet een vriendin van me weten:
Bezinning over KEUZES MAKEN.
En daarvoor moet je eerst loslaten. En met wie wil je wel en niet omgaan, wat wil je wel en niet doen. Waar voel je je goed bij. Etc...behoorlijk toepasselijk voor mij....

Lekker alleen gelopen.
Na ruim 9 km lopen in het stadje iets gedronken en een mega mega croissant gegeten.
Doorlopen naar Arcade? Nog 7 km
Of verder naar Pontevedra.
De omgeving is echt heel mooi, & vermoeiend! berg-op berg-af over keitjes die je 's nachts nog in je beurse voetzolen voelt prikken.
Ondanks dat mooie landschap wil ik z.s.m. de drukte achter me laten.
Ik zie er tegenop; Steeds meer drukte.

Ik merk dat ik niet goed in die groepen pas. Vaak is het begin van een contact leuk, daarna weet ik niet meer hoe met mensen om te gaan.

En vervolgens zit ik weeer in zo'n (goedkope) herberg, met de grootste slaapzalen tot nu toe!

Ik had in een hostel kunnen slapen, met ontbijt, voor het dubbele bedrag. Maar.. toen ik naar het ontbijt vroeg, koffie thee jam (witbrood). En vroeg naar yoghurt begon hij meteen over meer betalen...dat voelde niet goed, zoals dat ging. Of had ik gewoon toch maar voor mezelf moeten kiezen, zo'n kamer alleen of met max 2 personen daar? En genoegen nemen met zo'n ontbijt wat ik eigenlijk niet wil eten?
Want waar ik nu zit voelt echt niks voor mij.....
Wel leuk eventjes contact of 'Hi' met die of met die, vooral als je elkaar weer tegenkomt in 'n volgende herberg.
Bijvoirbeeld, zo'n 3/4 uur voor mij, was de Zwitserse jeugdgroep gearriveerd.
En net C. de Aussi.

Loslaten dus...

Zoals ik het fijn vind, eventjes contact (en niet eens met iedereen) en daarna graag alleen, dat hebben anderen natuurlijk ook.
De een meer dan de ander. Ik had altijd het idee dat als het contact (voor mij onverklaarbare reden ineens) minder 'intens' voelde, a.h.w. meer 'afstand', dat het dan aan mij lag.
En ik daar dan mijn best in moest doen.
Dat irriteert natuurlijk.

Bij mijn (ex)vriend heb ik geleerd dat het een beweging is, die niet (altijd) met mij te maken heeft. Hij had dat heel erg sterk.

Ik merkte het ook bij S. Jeugdleider van de jeugdgroep. Met hem kon ik er even over praten: ook uitleggen dat ik door mijn asperger zulke dingen in contact niet altijd goed aanvoel en me er daar dan onzeker over voel,
Hij zei: het ligt niet aan jou, het is niet dat het contact te intensief was, of ik eigenlijk te dicht 'in' de groep kwam. S. Was gewoon moe, pijnlijke voeten, had dingen aan zijn hoofd, het is ook zijn spirituele tocht natuurlijk, en wilde ook meer bij de groep zijn. Hij vond het goed te zien dat ik de 2e wandeldag met de anderen optrok, of ook alleen liep tussen de groep.
Ik voelde ook goed aan, dat het tijd was om alleen verder te gaan.
Hij wil nog steeds met me bidden, wie weet of het er van komt.

Morgen wil ik iets verder dan een wandeldag,
De dag erna ook
Zodat ik de 12e juli, de dag dat mijn vader 88 zou zijn geworden, al vroeg in Santiago aankom en dan meteen door kan naar Finistere & Muxia.
Want in Santiago komen Alle wegen samen.

Ik kijk wel.
Nu ik even met S. heb gepraat en dit heb opgeschreven, voel ik me veel beter.

Mijn voeten waren vandaag ook beter trouwens!! Dankzij de pedicure, in Arcade eventjes in de zee gestaan en in een mega koud!!! Waterbassin met kikkers onderweg.
En net een warm zout bad, masseren en tea tree olie.