verder op stap

Verder op stap

De pelgrimsroute eindigt overigens níet in Santiago de Compostela, maar in Finistere. Aan de kust. Het werd gezien als het 'einde van de wereld'.
Nog 90 km verder lopen.

Ik kon gisteren trouwens weer 'normaal' traplopen en met n beetje zeurende linker voetpijn gewoon lopen.
Blaren zien er uit als die oude verweerde en onbewoonde huizen die ik fotografeer. Foto's van die voeten van me zal ik maar niet publiceren (Haha)

Dus.....op pad!

W. Uitgezwaaid.
Beetje laat vertrokken, vanaf het plein voor de kathedraal. En even later, toen ik op een rotonde van 7 straten de weg aan het zoeken was, kwam ik de zus&broer uit Amerika tegen!!
Ze waren uiteindelijk vanuit Fatima met de bus naar Tomar gegaan. Fijn om te zien dat ze goed aangekomen waren: ik voelde me in Fatima toch 'n beetje de verantwoordelijke ouder.

Onderweg kwam ik nog meer interessante mensen tegen, ook weer tien ik heeeel eventjes wel samenop wilde lopen. N Duitser die met vrijheid bezig is.
En hier in t hostel: n Duitser die toen we elkaar aan ons voorstelden meteen zei: Oo dan kunnen we Duits praten! Waarop ik antwoordde: " of Nederlands".

En n jong Italiaans stel, zeer expressieve man. (We deelden ons fruit met elkaar.) Die met het volgende beeld kwam mbt liefde: als je bij water staat, maar je kan er niet van drinken dan moet je naar ander water gaan. Er is genoeg water.
Over vriendschap, of omdat hij van beeldverhalen houdt:
Je kunt een pinguïn niet in Afrika zetten of een leeuw in Antarctica.
Ik begrijp alleen niet wat dat met eventuele vriendschap na een verbroken liefde te maken heeft.
Want dat is eigenlijk wat mij de hele tijd door mn hoofd speelt, en waar ik Vgls W. Bij/voor Finistere op een onverwachte manier een antwoord op krijg...??

Ik voelde me er wat down over vandaag.
Het was ook warm, ik was veel te laat vertrokken, mensen waren onbeleefd.

Wat me wel vandaag weer al lopend 'inzakte' is: vriendschap of relatie: en dat die intensiteit wisselt. Maar dan is er nog steeds vriendschap of relatie....
Alleen .... waar word ik dan zo onzeker van? Het kan niet altijd even intensief zijn. Maar als ik de liefde bij de ander niet (meer) voel, dan probeer ik "ruimte" in te nemen, op n bepaalde manier. Rare manier om bevestiging van liefde te vragen?
Mensen bewegen nou eenmaal meer en minder dichter naar elkaar en van elkaar af. Soms stopt t dan ook. Hoe groeit dan zoiets?
En hoe zit dat dan met 'voor elkaar kiezen?' Bij elkaar willen horen?
En je dan "zeker" genoeg van elkaar voelen, waarbij je meer en minder naar elkaar toe beweegt?
& Hoe ver?
En...vriendschap ?

Wat me steeds duidelijker wordt, is hoe fijn t óók is om alleen te zijn.
Hoezeer ik (m)n maatje ook mis.

En ondertussen zit ik in een herberg, beetje duur voor n herberg met slaapzaal. En zonder keuken. Maar wel heel relaxed hier.

Morgen lange dag, er is niet overal een herberg. En t wordt warm!! 5 uur op.
Hoop dat ik de pijlen zie...

T is wel mooi hier, veel bos en veel mini-mini dorpjes. Soms langs de weg lopen.
Jammer dat ik de geuren niet kan opschrijven.