naar Porto

Naar Porto

Waarom zijn medewerkers & chauffeurs in busstations zo sjacherijnig?
K. zat in 'n alsabus waar ze koffie kreeg, ontbijt, een wc, kanten kleedjes.
Medewerkers hier willen je niet de weg wijzen naar de bus, (en toen ik maandag in Santiago aankwam niet naar de uitgang van dit onoverzichtelijke gebouw), je mag je eigen broodje niet eten in de bus en je moet (2 uur) wachten tot de stop bij Vigo voor de toilet! Ik had bij 't boeken nog gevraagd of er n toilet was. (Of was daar die vaas voor bedoeld? Haha) Zou ik water mogen drinken??

Ik heb er gewoon ook moeite mee om uit Santiago weg te gaan.
Zo laat nog zo'n burger eten voelt ook niet echt lekker.
Het pension was goed. De eigenaresse super lief. Ze had me dezelfde kamer (206) gegeven als de vorige keer. Fijn. Ook moeilijk om er weg te gaan..

Het duurt 4 uur bussen naar Porto,
En dat vind ik lang! Terwijl ik in 4 weken van Lissabon naar Santiago lopen kort vind. Ik had het er met R. over, hoe vreemd we met maten meten. En vooral in loopafstanden denken, zelfs als we uitgelopen zijn!
En...heb ik spijt dat ik toch niet naar Bilbao ben gegaan? & Guernica? Waar ik eigenlijk altijd al eens heen wilde? Zo'n 400 km... maar met die stakende bussen en treinen wil ik niet het risico lopen om te laat in Lissabon te zijn.
Dan

Ik heb R. gewezen op het pilgrimhouse en zij mij op
Camino compagnien.
Ik vind het heel goed dat er van die plaatsen in Santiago zijn, waar pelgrims écht kunnen aankomen, al een beetje 'thuis', 'terug' kunnen komen.
En alhoewel ik erg veel zin heb om van die veganburgers zelf te maken die ik al 3 dagen gegeten heb,
Zal 't wel ontzettend wennen zij om weer thuis te komen. Niet allen door de lange tijd van huis, maar ook door de intensiteit van wat ik allemaal heb beleefd.
Zouden daarom mensen 'blijven hangen' in zo'n stad als Santiago? Finisterra? 2 eindpunten met zo'n huiskamer. Waar zwervers, die ooit eens een pelgrimstocht hebben gelopen ook regelmatig komen.
Mensen die op de een of andere manier tussen het lopen en naar huis gaan blijven steken...een van die zwervers, D uit Bergen op Zoom, wonend in een tentje op de weg naar Finisterra. Z'n moeder stuurt hem dropjes op. Hij bedelt en vraagt pelgrims om geld. En gebruikt de spullen die mensen (zoals ik) niet meer nodig hebben en in het pilgrimhouse achterlaten. Dat hergebruik ben ik erg vóór. Maar ik wilde hem bij vertrek geen knuffel geven. Hij komt 'te dicht bij'. En dat zei ik hem ook. M. wel, stagiaire R. ook.
Ik kon D. zeggen, zonder me daar rot over te voelen, dat het iets van mij is, geen knuffel, dat hij voor mij te dichtbij komt.
Terwijl er zoveel gedeeld wordt met elkaar op de camino, dat er snel een knuffel gegeven wordt. Goed om die grenzen voor mij goed te voelen.
En van veel mensen die je onderweg tegenkomt, denk je dat je er contact mee houdt. Maar dat is niet zo. Het voelt alleen op dat moment wél zo. En er zijn mensen waar het contact wél mee blijft: tot nu toe met W. Uit Rostock. S. van de Zwitserse jeugdgroep.
En ik denk ook K. Uit indianapolis en M. Van het pilgrimhouse.

En ineens bedenk ik me, dat het misschien wel leuk is, om a.d.h. van mijn foto's en de route en deze bloq een keer op een avond iets aan mijn woongroep te vertellen. Wat ik daarna dan ook kan gebruiken bij de Santiago bijeenkomst in Amsterdam, eind oktober.

Precies 4 weken geleden, ook op vrijdag, kwam ik hier ook in Porto aan
Misschien blijf ik wel tot maandag in porto
Anders ben ik meer tijd kwijt met reizen.
't busstation voor Lissabon is dichtbij, minder dan 1 km, 1 dag tevoren n kaartje kopen. € 20,-
Voor Tomar moet ik naar 'n busstation 't andere eind vd stad.
Er is hier n goede keuken, goede hygiene. Kan ik weer 'ns met veeeel groenten een linzensoep maken.
Alleen wel 'n slaapzaal......
En 'n klein probleem...morgen is 't hostel volgeboekt, maar de herbergier zei dat 't wel goed zou komen. En anders kan ik altijd morgen nog naar een of andere stad meer richting Zuid.
Van de herbergier wat sightseeing tips: de oudste toren, & kerk erbij. Mooi uitzicht. En vooral een bijzondere expositie. Waar het Catharijneconvent jaloers op zou zijn! Een echt relikwie gezien! Stukje hout van het kruis van Jezus. Met 'n lakstempel van authenticiteit.
Ik mis 't lopen al wel een beetje...kan hier in Porto wel veel lopen, maar de rij voor Torre dos Clérigos schiet niet ècht op!
Voordeel is (uiteindelijk) wel, dat je vanaf deze 76 meter hoge toren ziet waar er een leuk terrasje - met schommels - is.
En dan was 't toch leuker om er niet alleen te zitten....

En Oja, het lekkerste ijs wat ik op mijn reis geproefd heb, was vlakbij het hostel in Porto! Ze herkenden me nog!! Ben ik zo'n (dankbaar) ijsmonster??

Het ritme als 'toerist' is nu anders: niet meer douchen, voeten, rusten, eten bij aankomst.
Maar: eten bij aankomst, even chillen en dan sightseeing. Ik kan nog steeds de hele dag eten, heb weer 'n beetje een buikje wat ik eigenlijk niet wil, en probeer nu maar weer vooral groentes & fruit te eten. Ook anderen hebben dat: K. uit indianapolis ook. Nog meer dan ik.
Reactie van je lijf in rust op zoveel beweging.

& Ik verheug me op de dagen met mn jongste dochter in Lissabon...zal ik een jurkje kopen?..of...
Ik heb al zoveel kleding, zij kan ook iets meenemen, maar het is ook wel fijn om weer ns n keer echt iets leuks aan te doen...dubio...